Stevia gebruikte ik in een recept voor appeltaart, zoals u misschien gelezen heeft.
Maar niet iedereen weet wat stevia is, vandaar dat ik even een apart bericht daarover plaats.
Wat is stevia?
Stevia Rebaudiana Bertoni, zoals de kruidachtige plant voluit heet,
komt oorspronkelijk uit Paraguay. In de nederlandse mond wordt het ook wel honingkruid genoemd.
De Guarani-indianen gebruiken stevia
al 1500 jaar om hun kruidenthee en voedsel te zoeten.
Pas aan het eind van de negentiende eeuw raakte de
westerse wereld serieus geïnteresseerd en begon de wereldwijde opmars
van stevia.
De zoete smaak zit in de bladeren van de plant.
Een blad
van goede kwaliteit is naar schatting 30 tot 45 maal zoeter dan suiker
of sacharose.
Het steviablad dankt haar zoete smaak aan de glycosiden.
Dit zijn plantaardige stoffen met een suikerachtige component.
Naast
verse steviabladeren zijn gedroogde bladeren en ruw stevia-extract te
gebruiken als zoetstof.
Ook bestaat er geraf-fineerd stevia-extract
maar dan is het niet natuurlijk meer.
Wilde stevia is nog steeds te
vinden in het grensgebied tussen Brazilië en Paraguay. Daar wordt de
plant tot zestig centimeter hoog.
Op de stevia-plantages in delen van
Brazilië, Paraguay, Uruguay, Centraal Amerika, Israël, Thailand en
China komen de planten tot maximaal negentig centimeter.
Steviaplantjes zijn te kweken op vrij arme bodem en zijn vijf jaar of
langer geschikt voor economische productie.
Het bovengrondse deel
wordt twee-maal per jaar geoogst. De wortels blijven zitten en geven
weer nieuwe scheuten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten