Patchwork gymtas

Als je voor de ene dochter een gymtas maakt, dan wil je dat voor de ander ook. Helemaal omdat het een tweeling betreft.

Patchwork is toch heel leuk om te doen, je kunt er je laatste restjes mee opmaken, en toch kan het  geheel iets nieuws worden.

Zo had ik dus nog net genoeg lapjes om deze tas te maken.
Op deze manier heb ik weer iets gerecycled.

Als je de geschiedenis in duikt wat betreft deze patchwork naai techniek dan zie je ook dat dit uit armoede geboren is. Men gooide niks weg en met al die kleine stukjes maakte je toch weer iets anders, terwijl je de oude lapjes nog herinneringen geven aan het gedragen kledingstuk of wat het ook geweest is. Dat maakt het zo bijzonder.

Over herinneringen gesproken, het donkerrode ruitjesmotief wat rechts onderin is, komt uit een kinder- nachthemd.

Zo heeft het naast een gerecyclede waarde ook nog een emotionele waarde.